Γυναίκες στον τρίτο κόσμο

Η θέση της γυναίκας σε χώρες του τρίτου κόσμου

Η κατάσταση των γυναικών στις χώρες του τρίτου κόσμου είναι ασύγκριτα χειρότερη από αυτή των γυναικών στις ανεπτυγμένες χώρες. Η ισότητα των δυο φύλων δεν υπάρχει ούτε τυπικά.

Η Barbara N., διηγείται για την κατάσταση των γυναικών στο μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής:
" Στο Καμερούν, αλλά και γενικά στην Αφρική, η γυναίκα δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίζει η ίδια για τον αυτό της. Πριν από το γάμο αποφασίζει για αυτήν ο πατέρας της. Έπειτα ο σύζυγός της.

 

 

 

 

 

 

Οι περισσότερες γυναίκες μένουν αναλφάβητες. Το σχολείο κοστίζει στην Αφρική και οι γονείς θεωρούν ότι τα λεφτά για τη μόρφωση ενός κοριτσιού είναι πεταμένα λεφτά. Συνήθως οι γονείς βιάζονται να παντρέψουν την κόρη τους. Μια κοπέλα μπορεί να παντρευτεί ήδη από τα 14 της χρόνια. Και ο γάμος δεν έχει σχέση με τον έρωτα. Αντιθέτως, έχει την μορφή εμπορικής συναλλαγής. Ένας άντρας που έρχεται στον πατέρα μιας κοπέλας για να τη ζητήσει σε γάμο, θα συζητήσει πρώτα απ' όλα μαζί του την τιμή της. Πόσα δηλαδή πρέπει να δώσει για να την παντρευτεί. Και αυτό δεν είναι κάτι τυπικό. Συχνά γαμπρός γίνεται εκείνος που θα προσφέρει στον πατέρα τα περισσότερα χρήματα. Η κοπέλα που παρευρίσκεται σ' αυτή τη διαδικασία έχει καλυμμένο το πρόσωπό της με ένα μακρύ μαντήλι και δεν δικαιούται να μιλήσει.

 

 

 

 

 

Μετά το γάμο η γυναίκα γίνεται στη ουσία σκλάβα του άντρα της. Ο μόνος της ρόλος είναι να τον υπηρετεί στο σπίτι. Δεν έχει λόγο για τα του σπιτιού και γενικά δεν επιτρέπεται ποτέ να έχει κάποια ξεχωριστή γνώμη. Ούτε καν για τη σεξουαλική της ζωή. Ποτέ δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί σεξ στον άντρα της. Αυτό το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο όταν ο άντρας αδιαφορεί για την αντισύλληψη, καθώς ούτε και στο θέμα της εγκυμοσύνης έχει λόγο η γυναίκα. Το αν θα κρατήσει ένα παιδί ή αν θα διακόψει την εγκυμοσύνη της, είναι απόφαση του άντρα. Οι γυναίκες καταλήγουν συνήθως να κάνουν το ένα παιδί μετά το άλλο, ακόμα και σε προχωρημένη ηλικία, όπου η εγκυμοσύνη απειλεί την υγεία τους και την ίδια τους τη ζωή."

Η ανισότητα αντρών και γυναικών είναι σε πολλές χώρες του τρίτου κόσμου κατοχυρωμένη και νομικά. Στο Αφγανιστάν για παράδειγμα, μετά την κυριαρχία των φανατικών ισλαμιστών Ταλιμπάν, οι γυναίκες απαγορεύεται δια νόμου να εργαστούν και να μορφωθούν. Δεν επιτρέπεται να βγουν έξω από το σπίτι τους χωρίς να είναι καλυμμένες με το τσαντόρ (ένα μαύρο ολόσωμο ράσο που αφήνει ακάλυπτα μόνο τα μάτια τους) και χωρίς να συνοδεύονται από τον άντρα ή τον πατέρα τους. Αρρώστιες που η σύγχρονη ιατρική θεραπεύει είναι για αυτές θανατηφόρες επειδή απαγορεύεται να τις αγγίξει ένας άντρας και συνεπώς κανένας γιατρός δεν μπορεί να τις εξετάσει. Γυναίκες γιατροί δεν υπάρχουν βέβαια αφού η μόρφωση και η εργασία της γυναίκας είναι απαγορευμένη. (Newsweek)

ΑΝΗΛΙΚΕΣ ΝΥΦΕΣ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

Το να μεγαλώνεις ένα κορίτσι, είναι σαν να ποτίζεις τον κήπο του γείτονα (Ινδικό ρητό)

Στην περιήγησή μας στο Διαδίκτυο, πέσαμε πάνω σε ένα απίστευτο άρθρο των Τάιμς της Νέας Υόρκης. Το άρθρο αναφέρεται σε κοινωνίες της Αφρικής όπoυ παντρεύουν τα κορίτσια από την παιδική τους ηλικία, άλλοτε για να απαλλαγούν από αυτά, άλλοτε για να ξεπληρώσουν χρέη!

Όταν ήταν μόλις 14 ετών, η Beatrice Kitamula τώρα 19 ετών, παντρεύτηκε τον Elias Shola 63 ετών τώρα, για να εξοφλήσει το χρέος του πατέρα της. Στη φωτογραφία, με το "σύζυγο" και το 2 χρονών κοριτσάκι της

Η Edah Mwanyongo 20 ετών εξαναγκάστηκε να παντρευτεί τον Ridein Simfukwe 66 ετών επειδή ο πατέρας της πούλησε δύο αγελάδες που ανήκαν στον Simfukwe.
 

Ο πατέρας της Mwaka Simbeye την πάντρεψε όταν ήταν 11 ετών για να ξεπληρώσει ένα χρέος 11 δολαρίων. Εκείνη το έσκασε αλλά οι γονείς της τη βρήκαν και την έφεραν πίσω μετά από 6 μήνες.

OI ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΟΝ ΤΡΙΤΟ ΚΟΣΜΟ

Σε πολλές περιοχές του κόσμου (κυρίως στην Ασία και την Αφρική) η κατάσταση των γυναικών είναι τραγική! Τις εκμεταλλεύονται, τις καταπιέζουν, στερούν από αυτές στοιχειώδη δικαιώματα.

Νικαράγουα: Εργάτριες σε εργοστάσιο παραγωγής καφέ δουλεύουν με απόλυτο συντονισμό ξεδιαλέγοντας τους κόκκους του καφέ. Οι γυναίκες επιλέγονται γι' αυτήν τη δουλειά επειδή ανέχονται την πολύωρη και μονότονη εργασία ευκολότερα από τους άνδρες.

Αφγανιστάν: Ενώ τα αγόρια παίζουν ελεύθερα ποδόσφαιρο, οι γυναίκες εξακολουθούν να φορούν την μπούρκα.

Πακιστάν: Η πεντάχρονη Ζάρα πηγαίνει στο σχολείο. Πράγμα καθόλου εύκολο στη χώρα αυτή για τα μικρά κορίτσια.

Aφγανιστάν: Άν και κάποια κορίτσια πηγαίνουν σχολείο, πολλά παραμένουν αναλφάβητα, καθώς φοβούνται το κοινωνικό στίγμα. Αυτή η φωτογραφία είναι ένα μήνυμα ελπίδας. Οι Αφγανές είναι πιο δυνατές απ' όσο φαντάζεται ο περισσότερος κόσμος. Δίνουν καθημερινά τις δικές τους μάχες, έτοιμες να αντιμετωπίσουν θαρραλέα τους κινδύνους και τις προσβολές των συμπατριωτών τους, όταν τις βλέπουν να πηγαίνουν σχολείο.

Γυναίκες στο Αφγανιστάν καλυμμένες με τη μπούργκα. Αν τις δουν στο δρόμο χωρίς αυτή, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να εκτελεστούν.

Αιθιοπία

 

 

 

Πολυγαμία

Ένα ακόμα παράδειγμα της ανισότητας σε υποανάπτυκτες χώρες της Αφρικής και της Ασίας αποτελεί η πολυγαμία των αντρών, που είναι θεσμοθετημένη νομικά.
Πολλοί αρχηγοί φυλών και χωριών στην Αφρική παντρεύονται μέχρι και 50 γυναίκες, όπως μας διηγείται ο Bonawenture N. Αρκεί να τους αρέσει μια γυναίκα και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τους αρνηθεί το χέρι της. Όταν δε αυτοί πεθάνουν, οι γυναίκες του κληροδοτούνται στο πρωτότοκο μαζί με τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία. Δεν είναι όμως μόνο οι αρχηγοί των φυλών που έχουν αυτό το δικαίωμα, αλλά όλοι οι άντρες ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης και θρησκείας. Ο αριθμός των συζύγων ενός άντρα είναι μάλιστα ένδειξη της οικονομικής του κατάστασης και της θέσης του μέσα στην κοινωνία.

Πολλές γυναίκες αυτών των χωρών έχουν τώρα αρχίσει να αντιδρούν στην πολυγαμία. Παρ' όλα αυτά δεν την καταδικάζουν σαν θεσμό γενικά, αλλά κυρίως σε προσωπικό επίπεδο. Η πολυγαμία θεωρείται στοιχείο της κουλτούρας και της παράδοσής τους και έτσι συνεχίζουν να τη δικαιολογούν σε διάφορες περιπτώσεις. Όταν για παράδειγμα η πρώτη γυναίκα ενός άντρα είναι στείρα, θεωρείται απόδειξη της αγάπης της προς αυτόν να τον στηρίξει σε ένα δεύτερο γάμο που θα του δώσει παιδιά.

Βία κατά των γυναικών του τρίτου κόσμου

Η βία είναι στοιχείο της καθημερινής ζωής των γυναικών των υποανάπτυκτων χωρών. Μέσα στην οικογένεια ο άντρας έχει το δικαίωμα να χτυπά τη γυναίκα του. Και αυτό θεωρείται φυσιολογικό, αρκεί να μην τη σκοτώσει. Στο Πακιστάν τουλάχιστον 50% των παντρεμένων γυναικών κακοποιούνται επανειλημμένα από το σύζυγό τους. Στην Νικαράγουα και την Παπούα-Νέα Γουινέα το ποσοστό των κακοποιημένων γυναικών φτάνει το 65%. Και αυτοί είναι μόνο οι επίσημοι αριθμοί

Αλλά και έξω από την οικογένεια η βία κατά των γυναικών είναι πάρα πολύ συχνή και μένει πάντα ατιμώρητη. Ένα πρώτο παράδειγμα αποτελούν οι άντρες στο Πακιστάν, οι οποίοι όταν φλερτάρουν μια γυναίκα και αυτή τους αρνείται δε διστάζουν να καταστρέψουν το πρόσωπό της ρίχνοντάς της οξύ. Ελάχιστοι από αυτούς έχουν καταδικαστεί. Ενώ οι γυναίκες, αν δεν πεθάνουν, μένουν μόνιμα παραμορφωμένες και συχνά τυφλές. (Έψιλον) Ακριβώς δίπλα, στην Ινδία, πολλές γυναίκες καίγονται ακόμα ζωντανές από τους συγγενείς τους όταν πεθάνει ο άντρας τους. Νομικά είναι απαγορευμένο, ωστόσο η ισχύς κάποιων νόμων δεν είναι και τόσο μεγάλη, ειδικά όταν πρόκειται για την προστασία γυναικών.

Πάρα πολλές είναι και οι γυναίκες που εξωθούνται με τη βία στην πορνεία. Στο Βιετνάμ για παράδειγμα οι φτωχοί γονείς πουλούν τις κόρες τους (συχνά κάτω των 14 ετών) σε οίκους ανοχής για να μπορέσουν να ζήσουν τα παιδιά τους, καθώς παιδιά δεν θεωρούνται τα κορίτσια αλλά μόνο τα αγόρια. Στις Φιλιππίνες, την Ταϊλάνδη και άλλες χώρες της Ασίας, γυναίκες απάγονται για να δουλέψουν σε πορνεία, στα οποία όχι απλά τις δέρνουν αν αρνηθούν να κοιμηθούν με πελάτη, αλλά συχνά ακόμα και αν αρνηθούν να κάνουν σεξ χωρίς προφυλακτικό. Το σεξ χωρίς προφυλάξεις αμείβεται 20 δολάρια ακριβότερα και είναι βέβαια πιο επικερδές για τους μαστροπούς.

Και οι βιασμοί στις χώρες του τρίτου κόσμου ξεπερνούν κατά πολύ τους αριθμούς των ανεπτυγμένων χωρών. Τα κρούσματα είναι καθημερινά και οι γυναίκες ζουν συνεχώς με τρόμο. Δεν είναι σπάνιο βιαστές να είναι οι στρατιώτες ανεπτυγμένων κατά τα άλλα χωρών ή ακόμα και των "ειρηνευτικών" στρατευμάτων του ΟΗΕ που επεμβαίνουν στους εμφύλιους πολέμους. Πιο πρόσφατο είναι το παράδειγμα των Ιταλών στρατιωτών του ΟΗΕ στη Σομαλία, όπου δημοσιογράφοι τους έπιασαν επ' αυτοφώρω να κακοποιούν και να βιάζουν ντόπιες γυναίκες. Παρ' όλο το σκάνδαλο που προκλήθηκε στην Ιταλία οι στρατιώτες δεν αντιμετώπισαν ποινικές διώξεις.

Για να μην καταλήξουμε σε λαθεμένα και ρατσιστικά συμπεράσματα

Συχνά χρησιμοποιούνται αυτά τα στοιχεία για να βγουν ρατσιστικά συμπεράσματα του τύπου οι μαύροι είναι απολίτιστοι, ή ο Ισλαμισμός είναι μια βάρβαρη θρησκεία, ενώ ο Χριστιανισμός είναι ανθρώπινος κλπ. Η κατάσταση όμως των γυναικών του τρίτου κόσμου δεν διαφέρει πολύ από την κατάσταση των γυναικών στην Ευρώπη του περασμένου αιώνα (για να μη θυμίσουμε το μεσαίωνα). Στην Αφρική μπορεί να έχουμε το τεστ παρθενιάς με πιστοποιητικό, στην Ελλάδα είχαμε την δημόσια έκθεση του ματωμένου σεντονιού την επομένη του γάμου. Στην Αφρική και το Ισλάμ έχουμε τον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων, στην Ευρώπη και τον Χριστιανισμό τις λεγόμενες παρθενορραφές. Στην Αφρική ένας άντρας αγοράζει τη γυναίκα του, στην Ελλάδα, μέχρι πρόσφατα ο πατέρας της, έπρεπε να πληρώσει το γαμπρό (προίκα).

Δεν μπορούμε να αποδώσουμε την κατάσταση των γυναικών στον τρίτο κόσμο, σε κουλτούρες, διαφορετικές αντιλήψεις για τη γυναίκα κλπ. Η ευρωπαϊκή κουλτούρα και αντιλήψεις για τη γυναίκα άλλαξαν σταδιακά. Καμιά κοινωνία δεν μπορεί να μείνει στάσιμη αν δεν υπάρχει κάποια ισχυρότερη δύναμη που να την εμποδίζει. Αυτή η ανώτερη δύναμη ήταν στον τρίτο κόσμο η αποικιοκρατία. Οι αποικιοκράτες κράτησαν τους λαούς τις Αφρικής και της Ασίας για αιώνες εξαθλιωμένους και αγράμματους. Πώς λοιπόν να εξελιχθούν όταν ζούσαν σαν σκλάβοι;

Ακόμα όμως και μετά τους επιτυχείς εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες, η κατάσταση στις χώρες του τρίτου κόσμου δεν βελτιώθηκε. Η αποικιοκρατία έδωσε της θέση της στο νεο-αποικισμό, στην οικονομική δηλαδή εκμετάλλευση των χωρών αυτών από τον ανεπτυγμένο κόσμο, ο οποίος έχει το θράσος να δίνει και μαθήματα ισότητας των δυο φύλων.

Για να δώσεις μαθήματα ισότητας των δυο φύλων πρέπει πρώτα να δώσεις ευκαιρίες για να αναπτυχθεί η ισότητα αυτή. Ωστόσο τις μόνες ευκαιρίες που προσφέρει σήμερα ο καπιταλισμός είναι οι ευκαιρίες καταπίεσης και εκμετάλλευσης του τρίτου κόσμου.

Να ένα γλαφυρό παράδειγμα. Ο πρόεδρος της Nike πληρώνεται με μισθό που φτάνει το 1$εκ το χρόνο. Μια γυναίκα στην Ινδονησία που δουλεύει για τη Nike αμείβεται με 360$ το χρόνο. Για να αποκτούσε το ποσό που κερδίζει ο πρόεδρος της Nike κάθε χρόνο θα έπρεπε να δουλεύει για 28 αιώνες!!! Όμως ο κύριος αυτός μπορεί να δίνει μαθήματα ισότητας των δύο φύλων, κάτω από τα χειροκροτήματα των φιλισταίων των ΜΜΕ ενώ η εργάτρια δεν έχει κανένα τρόπο να μιλήσει.